Vier

Vierjarigen onderling claimen in alles beter te zijn dan de anderen. Als de een iets heeft, dan heeft de ander een grotere, of een kleinere, meer of minder. Het is maar net wat van toepassing is. Bovendien willen ze ook altijd hebben wat een ander net heeft gepakt. Mijnes. Nee, Mijnes. Je kent het wel.
Gisteren heb ik dit gedrag ook vertoond tegenover Peter. Sorry Peter. Maar ik had Michael Jackson echt net op cd gezet...

Drijfzand

De weg naar mijn werk voert o.a. langs een vuilstort. Achter het hek staan borden die waarschuwen voor drijfzand. Achter de borden liepen vanmorgen twee mannen met van die ronkende mobiele grasmaaiers. Dan vraag je je toch af.
Overigens heeft het programma MythBusters ontzenuwd dat je kan verdrinken in drijfzand. Misschien hadden deze twee mannen dat ook gezien...

Sneeuw

Tegenover ons huis staan vijf grote Essen. En in de buurt staan er nog wel een paar. Wikipedia zegt o.a. het volgende over de Es: "Deze boom bloeit voordat hij in blad komt. De vruchten zijn voorzien van 'vleugeltjes' wat helpt bij de verspreiding.". Met de harde wind die er vandaag staat is het net of het sneeuwt bij ons. Het is niet te geloven hoeveel van die vruchten met vleugeltjes hier ronddwarrelen in de straat. We vinden ze zelfs in huis terug op de gekste plaatsen.

Vrij

De vrijdag na Hemelvaartsdag nemen de meeste mensen vrij. Ik dus niet en zo zitten we hier in het gebouw, waar normaal zo'n 165 man werkt, met naar schatting 20 mensen. Bewaking aanwezig, catering aanwezig, etc. En van die 20 mensen nemen de meesten trouwens vanmiddag toch nog vrij. Had het niet economisch voordeliger geweest om iedereen maar vrij te geven?

Wesley Sneijder

Gistermiddag was de wijkverpleegkundige Trudy op huisbezoek om Mila te wegen. Ze vroeg aan Kaj hoe het was op school. Nu begint Kaj dan meestal over een van de niet leuke kinderen, zoals Wesley. Wesley is een ADHD kind. "Hoe heet Wesley van zijn achternaam?", vroeg Trudy. Zij heeft natuurlijk veel kinderen uit de omgeving gezien. "Wesley Snijder", zei ik.
's Avonds moest ik hieraan terugdenken. Ik realiseerde me ineens dat Wesley Sneijder een voetballer is. Zo zie je maar. Zelfs bij een niet-voetballiefhebber blijft wel eens wat hangen. Ik heb geen idee wat de achternaam van de Wesley in kwestie is.

Zuidpoort

Vlak voor je Den Helder binnenrijdt vanaf de N99 kun je rechtsaf. Daar loopt een weg, parallel aan het kanaal en de N9, die langs een bedrijventerrein voert. De weg eindigt bij een toegangspoort van de marine, de zogenaamde Zuidpoort. Er zijn wel eens mensen die via deze weg naar Den Helder willen.
Vanmorgen zat er een auto met plezierjacht op een aanhanger voor mij. Dan weet je het al: die zitten verkeerd. Zo heb ik ook al eens gezien: fietsers, rugzaktoeristen, auto's met caravan en natuurlijk vrachtwagencombinaties. Allen konden ze de 3 km lange weg terug.

Lordi

Eignlijk had ik dus een vooruitziende blik met mijn visie op de voorronde van het Eurovisie Songfestival. Want Polen viel dus af, die kwamen niet door de voorronde, maar het buitenaardse optreden van Lordi haalde het wel. En laten die nou de finale winnen.

TomTom

Ook de TomTom van Peter kon onze woning niet vinden. Al eerder had Erik hetzelfde probleem met zijn Navman. Steevast komen de bezoekers van de 'verkeerde' kant de straat inrijden en gaan dan met een gangetje van zo'n 50 km/h ons huis voorbij. Aan het einde van de straat komen ze erachter dat ze er al voorbij zijn en besluiten dan maar te bellen. Telefonisch praten we ze dan binnen.
Het was gezellig met Peter en Geri vanmorgen. Ze kwamen voor Mila, maar we hebben het vooral over (ver)huizen gehad.

Halve finale

Gisteravond was de halve finale (voorronde) van het Eurovisie Songfestival. Het songfestival is altijd goed voor een avond top entertainment. Met de voorrondes van tegenwoordig dus twee avonden lol.
De inzending van Polen - Ich Troje - was voor mij het dieptepunt. Een idioot lied, artiesten gekleed alsof het een opera zou zijn en een leadzanger met groen haar. Daar kon zelfs geen als Extra Testickels geschminkte hardrockband tegenop.
Morgen de finale. Joepie.

Bezorgen

Kopen via internet. Ik doe het steeds vaker. Zo'n acht jaar geleden begon ik met CD's: de niewste Yello haalde ik toen uit Zwitserland. Inmiddels heb ik diverse andere CD's, boeken, telefoon, digitale camera, zonnebank, twee fietsen, een kast, luidsprekers, kleding, babyfoon, en vast nog wel wat, via internet gekocht. Ik vind het geweldig. Het enige nadeel is het bezorgen van de goederen. Maar, sinds we zijn verhuisd komt de post bijna altijd om half twaalf 's ochtends. Eigenlijk is het te mooi om waar te zijn.

Schoenenkastje

Vandaag druk bezig geweest een schoenenkastje maken. Ik had nog wat oude planken liggen van een kledingkast, dus enkel wat schroeven moesten worden gekocht. Na wat zaagwerk kon het geheel in elkaar worden gezet. Dat valt altijd tegen, hoe eenvoudig het ook lijkt.
Het resultaat is functioneel. Volgens de buurjongens (4 en 6 jaar) is het niet mooi. En Cecile zei ervan: "joh, het is voor in de garage". Dus dan weet je het wel.

De afgelopen week

Deze keer een weekoverzicht met de belangrijkste wetenwaardigheden rond Mila:
De nachten zijn gebroken en kort.
Het kraambezoek begint langzaam op gang te komen.
Mila is een echte meid is; ze kan nu al heel hard brullen en lijkt erg bijdehand.
De term spuitpoep heeft een nieuwe betekenis gekregen.

Vanuit liggende positie produceerde Mila een horizontale straal poep die anderhalve meter overbrugde en eindigde tegen het behang. We hebben het met bewondering gadegeslagen en heel hard gelachen.

De eerste nacht

Dat was weer even wennen. Nou ja, wennen... Nachtvoedingen. Eerlijk gezegd vielen de voedingen reuze mee. Mila wilde alleen niet in haar bed slapen. Wel bij ons. In de toekomst betekent dat dus een bed met drie of vier matrassen voor ons.
Oh ja. Cecile mocht dus alweer weer naar huis na twee dagen. Een record volgens mij.

Mila

Vanmorgen aangifte gedaan van onze gisteren geboren dochter Mila. Dat moest in Den Helder. Mila was de 333ste aangifte van dit jaar. Toevallig woog ze 3330 gram bij de geboorte. Wij hebben wel wat met getallen, dus dit pastte daar mooi bij.

Klierkoorts

Gisteren dachten we, of eigenlijk de Centrale Huisartsenpost, dat Kaj de bof had. Maar ja, dat komt nog maar bij 50 mensen per jaar voor. Evengoed kan het natuurlijk wel. Vandaag dacht de huisarts aan Pfeifer, oftewel klierkoorts. Toch gaat hij het eerst proberen met antibiotica. Je weet het natuurlijk nooit. Hebben wij weer, alles tegelijk.