Retrospectief

114 Verhaaltjes verschenen er in 2010 op nivonul. Dat is gemiddeld een verhaal per 3 dagen. En dat vind ik best knap van mezelf. Gemiddeld, want soms was er dagelijks een nieuw verhaal te lezen en soms was er dagenlang, wekenlang helemaal niks nieuws te lezen. Dan had ik gewoon geen inspiratie of geen zin.
Een hoop gezeik (van mij) als ik het allemaal zo teruglees. Veel over dagelijkse dingen, gebeurtenissen in het nieuws, het weer en natuurlijk auto's.
Het beste verhaal van het afgelopen jaar is denk ik die van het motorpak.
We gaan gewoon door in 2011. Veel geluk en gezondheid allemaal.

Topografie

Ik citeer van NOS Teletext: “De gebieden langs de kust waren het zonnigst; in Stavoren scheen de zon 1896 uur."
Sinds wanneer ligt Stavoren langs de kust?

NS

De NS wil zelf de informatievoorziening in de hand gaan nemen, want het moet beter. Er is een spreuk die luidt: als je wilt dat het goed gebeurd moet je het zelf doen. Alleen geldt dat niet voor de NS. Vroeger deden ze het namelijk zelf en toen was het ook niks. Ik spreek uit ervaring.

Versobering

Versobering is het toverwoord bij Defensie. Voor veel bezuinigingen wordt versobering als reden opgegeven. Dat klopt natuurlijk niet helemaal, want bezuinigen is namelijk versoberen in veel gevallen. Ook de kantines moeten er aan geloven. Vandaag zag ik een mededeling dat er vanaf volgend jaar geen verse koffie meer wordt geschonken. Althans, zolang er nog geen koffieautomaten zijn is het er nog wel, maar dat zal niet lang meer zijn. Maar eens op zolder kijken of er nog een koffieapparaatje staat.

Neutraal kerststukje

Vandaag waren we in een lokale gerenomeerde bloemenzaak om een leuk stukje uit te zoeken voor ons bezoek aan de (schoon)ouders morgen. Natuurlijk is alles kerst wat de klok slaat in zo'n winkel. Mijn eega sprak de legendarische woorden dat we iets zoeken dat niet zo kerstig is, want daar heb je niet veel meer aan. Toen de mevrouw van de winkel vreemd opkeek bij die woorden, verduidelijkte mijn vrouw zich door te zeggen dat kerst tenlsotte overmorgen alweer voorbij is en dan heb je niks meer aan een kerststukje. En daar had de mevrouw geen antwoord op. We gingen naar huis met iets neutraals.

Extreem

In het nieuws sprak men vandaag of extreem weer. Het lijkt me een beetje ovedreven om van extreem te spreken als er veel sneeuw is gevallen en het verkeer, want daar gaat het meestal om, heeft daar last van. Dat laatste lijkt me nogal logisch als er veel sneeuw valt! Extreem is het in mijn ogen pas als de stroom is uitgevallen, er is geen stromend water, de winkels zijn niet bevoorraad en mensen moeten gered worden. Daar was allemaal geen sprake van. Het duurt gewoon allemaal een beetje langer dan normaal en daar kunnen we niet meer tegen. Triest.

Blake Edwards

Vroeger gingen we met onze verjaardagsfeestjes wel naar de bioscoop. Een aantal keren zijn we naar de Pink Panther films geweest. Alledrie de (echte) films met Peter Sellers hebben we toen gezien. Ik heb de jaren even opgezocht: 1975, 1978 en 1979. De bioscoop had altijd iets speciaals, iets indrukwekkends. Van de films herinner ik me vooral de getekende Pink Panther aan het begin van de film en de spectaculaire eind scenes. Later zijn de films nog vele malen herhaald op televisie en heb ik ze nog wel tien keer gezien. Geniaal werk van producer Blake Edwards.

Kerstkaarten

In het kader van de crisis (oh wat heerlijk dat ik dat nu ook een keer als excuus mag gebruiken) komen er dit jaar geen kerstkaarten. En eigenlijk vind ik het al jaren een belachelijke gewoonte, dus dit is een mooie gelegenheid om eens een jaar over te slaan. Bij deze allemaal een vrolijke kerst en een gelukkig nieuwjaar.

26 uur avontuur

De sint is alweer een paar dagen weg en dus mag ik het logo weer voorzien van een kerstmuts (moet ik nog doen). Een van de kado's afgelopen zondag was een set DVD's van de Thunderbirds. Jeugdsentiment voor een deel. Want de serie is uit de jaren 60, net als ik. En ik ken ze echt niet allemaal. Maar ja, er staan ook 32 afleveringen op! Kaj vindt het geweldig en papa dus ook. Alleen jammer dat niemand op school het kent.

Koud, kouder, koudst?

Op papier zag vandaag, of in ieder geval vanmorgen, eruit als de koudste dag in lange tijd. Met een temperatuur van enkele graden onder nul en een snijdende noord-oostenwind van kracht 6-7 moest het verschrikkelijk worden. Zelfs de zwervers in Amsterdam mochten afgelopen nacht niet buiten blijven.
Dik aangekleed en voorzien van een soort bivakmuts voor onder de helm ging ik op pad. Koud had ik het totaal niet, alleen de windstoten zorgde er af en toe voor dat ik wat van mijn rijroute afweek. Gelukkig rijd ik over rustige wegen en fietspaden. Het viel dus allemaal wel mee.