Zojuist hoorde ik Michael Bublé op de radio. Toen ik hem voor het eerst hoorde dacht ik: "Tjee, wat een stem, veel meer uitgesproken dan Harry Connick Jr.". Deze laatste was tot dan toe mijn favoriete artiest in het big band/swing genre. Ik weet wel dat Harry Connick Jr. een singer/songwriter is en veel meer in zijn mars heeft dan Michael Bublé, maar toch. Toen ik een live optreden van Michael Bublé op tv zag werd mijn adoratie ineens een stuk minder. Wat een arrogante kwast zeg. Bah! Nee, ik moest denken aan een optreden van Harry Connick Jr. wat ik ook eens op tv had gezien. Harry achter de piano in een prachtig show die hij vooral samen met de band gaf. Hoogtepunt was een drumsolo door de drummer van de big band. Een grote neger. Harry gaf tijdens de solo een soort dansje op het toneel. Maar toen gebeurde het. Terwijl de drummer doorging met de drumsolo nam Harry ook twee drumstokjes ter hand en zette de drumsolo voort. De grote neger stond op en Harry nam plaats achter het drumstel. De neger deed vervolgens een soort Hawaiaans dansje op het toneel. Vervolgens nam hij weer plaats achter het drumstel. En al die tijd ging de drumsolo door. Harry blijft toch mijn favoriet.