Vanmorgen bij het wegrijden zag ik dat er twee prachtige bomen zijn omgezaagd. Bomen die er al meer dan twintig jaar stonden. Onderweg mijmerde ik over de vele bomen die de laatste jaren zijn gekapt in ons dorp en waarvoor nooit wat is teruggekomen. Ik dacht aan het landschap dat al zo kaal is en steeds kaler wordt. Aan al die nieuwerwetse tuinen met bestrating van voor naar achter en van links naar rechts. Zonder bomen natuurlijk. Zojuist hoorde ik op de radio dat het nationale boomfeestdag is. Hoe ironisch.